Żywa i martwa woda to pojęcia, które w Polsce dopiero zyskują popularność, ale w Azji uznawane są od dziesięcioleci. Historia zjawiska sięga lat 60., kiedy to odkryto oba rodzaje wody, by szybko wykorzystać je w celach leczniczych i pielęgnacyjnych. Żywa i martwa woda mają różnorodne właściwości, a powstają w wyniku jonizacji wody.

Właściwości wody żywej

Woda żywa jest alkaliczna, zjonizowana, ma mlecznobiały kolor i smak wody deszczowej. Jej cząsteczki są mniejsze niż zwykłej wody, dzięki czemu jest lepiej przyswajalna przez organizm ludzki. Uznaje się, że woda żywa pomaga w odchudzaniu i oczyszczaniu organizmu. Najciekawszym zastosowaniem wody wydaje się przeciwdziałanie nowotworom, które wynika z faktu, że żywa woda jest bardzo silnym antyoksydantem. Dodatkowe uznaje się, że wpływa na obniżenie ciśnienia krwi, poziomu cholesterolu, poprawia pracę układu krążenia i odpornościowego. Żywą wodę można kupić lub zrobić ją samodzielnie, np. za pomocą jonizatora.

Właściwości wody martwej

Woda martwa, czyli kwaśna ma złoty kolor i kwaśny smak. Udowodnione jest jej działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe oraz bakteriobójcze. Woda martwa często stosowana jest do nacierania, ale stosowana wewnętrznie pomaga też w obniżeniu ciśnienia i poprawie jakości skóry. Właściwości wody martwej sprawiają, że może być z powodzeniem wykorzystywana w kuchni, gdzie konieczne są środki dezynfekcyjne.
Bez względu na to, czy zdecydujemy się na wodę żywą czy martwą, warto pamiętać, że specjaliści podkreślają, że najlepiej stosowanie wody połączyć z innymi zdrowymi nawykami, jak aktywność fizyczna czy zdrowa dieta.